LOUISE NATTER – FIETSSPOOR
In de lockdown corona periode ging ik steeds meer wandelen vanuit huis, in Hengelo.
Tot ik op een dag over het fietsspoor liep samen met mijn hond. Wat een rust en stilte.
Waar normaal veel vrolijke groepen mensen aan het spoorfietsen waren, was het nu oorverdovend stil. Ik vond het heel bijzonder, dit is voor mij wel een favoriet plekje van Hengelo geworden.
Sindsdien loop ik hier regelmatig en zie
hoe de natuur eromheen verandert in de verschillende jaargetijden.
Prachtig!
WELMER VAN HORSSEN – VOOR(R)UITZICHT
‘s Ochtends met een kop koffie. Gewoon zitten. De drang weerstaan om direct mijn handen of mijn hoofd te vullen met nuttige bezigheden of gewoon nutteloze informatie. In plaats daarvan alleen maar kijken. Een boom en lucht. Het vult mij meestal met rust. Een heerlijk moment is dat dan.
Boomkruipers, boomklevers, duiven, eksters, koolmezen, pimpelmezen en af en toe een bonte specht. Vogels zijn gek op de boom en ik op de boom met hen erbij. De kleuren veranderen met het seizoen en de met de dag. Een groene boom in de zomer, bont in de herfst, kaal en grijs in de winter en wit van de bloesem in het voorjaar. De ene dag een strak blauwe lucht, de andere dag een hemel vol wolken. Mijn uitzicht is altijd anders, maar altijd vertrouwd en jaagt me nooit op.
De appeltjes vallen elk jaar op de stoep en de straat, dat hoort erbij. bomen zijn nu eenmaal niet van steen. Een (appel)boom zonder (appels en) bladeren die vallen is geen boom. Het opruimen van de stoep is een kleine moeite als ik denk aan wat de boom mij geeft. Ik ren niet naar elke appel die op de grond valt, dat hoort niet bij deze boom.
Straks moet ik gaan verhuizen. Mijn huis wordt gesloopt. Ik ga het uitzicht missen. Ik voel me net een boom die moet wijken. Alsof mijn zicht uit gaat.
Het zal even duren voordat ik weer geaard ben en door kan groeien.
FRANS MENSINK – PRINS BERNARD PLANTSOEN
Het Prins Bernhard plantsoen,
daar kom ik al bijna mijn hele leven. Vroeger bij popconcerten of demonstraties. Een plek waar je ook afsprak met elkaar.
Weet nog een keer dat er een festival werd gehouden waar ook Heman Brood optrad in de muziekkoepel. Iemand uit het publiek gooide een fles bier naar de koepel, een roadie bedacht zich geen moment. Hij ging dwars door de vijver naar de dader toe.
Heel wat leuke uurtjes daar doorgebracht soms ook met zware gesprekken. Als er iets was werd daar vaak afgesproken. Je kunt in die heerlijke omgeving goed aandacht geven aan elkaar.
Nu nog kom ik er regelmatig, leuk ook dat er kunst in de vijver is. Je kunt er goed toeven en als je wat wil gebruiken is er paviljoen de Ontmoeting.
Kan geen leuker terras bedenken in Hengelo.
Misschien dat we nog een keer wat aan die
naam kunnen doen.
Want nooit wist die Prins van de Prins geen kwaad.